کفش های ورزشی یک نام عمومی برای کفش ای است که برای فعالیت های ورزشی انجام می گیرد. ما در این مقاله از شهپر قصد داریم تا تاریخچه کفش های ورزشی را بررسی کنیم. با ما همراه باشید.
تاریخچه ساخت کفش ورزشی به قرن ۱۹ برمی گررد تا آن موقع کفش های ورزشی وجود نداشتند تا این‌که یک نفر به این فکر افتاد که بجای کفه‌های رایج از لاستیک برای کفه کفش استفاده کند؛ اما کفش های ورزشی اولیه به‌هیچ‌وجه مثل امروزی‌هایشان راحت نبودند. کفش های ورزشی آن موقع پای چپ و راستش هیچ فرقی باهم نمی‌کرد.
در سال ۱۸۹۲ شرکت آمریکایی U.S. Rubber یکپارچه کتان برداشت و روی کفهٔ لاستیکی دوخت تا اولین کفش ورزشی درست حسابی را به بازار عرضه کند. تا سال ۱۹۱۷ دیگر، کفش ورزشی در بازار مُد شد. آمریکایی‌ها اسم Sneakers را به این کفش‌ها اطلاق کردند زیرا برخلاف کفش معمولی، راه رفتن با این کفش‌ها سروصدایی ایجاد نمی‌کرد و انگار صاحب کفش دزدکی و یواشکی این‌وروآن‌ور می رفت (فعل Sneak به معنی دزدکی و یواشکی کاری را انجام دادن).
در کشور ما هم که به خاطر رویه‌اش که از جنس کتان بود اسم کتانی را به خود گرفت. جالب است بدانید همین کتانی‌های AllStars که محبوبیت بسیار زیادی دارند برای اولین بار در همان سال‌ها طراحی و ساخته شد. فردی به نام مارکوئیس کانورس (Marquis Converse) به ذهنش رسید که برای بسکتبال بازی کردن کفش مخصوصی بسازد و این‌طور شد که کتانی‌های Converse-All Star به وجود آمدند.
تاریخچه کفش های ورزشی بعد از جنگ جهانی اول
بعد از این‌که کفش های ورزشی یا کتانی رواج بیشتری در بین مردم پیدا کرد افراد دیگری هم به این مسیر وارد شدند. ازجمله برادران داسلر که در سال های پس از جنگ جهانی اول دریکی از کوره دهات آلمان و در کارگاه رخت شوری مادرشان شروع به ساخت کفش‌های راحت‌تر کردند. برادر اول آدولف نام داشت که در کوچه او را آدی صدا می‌کردند و دومی رودولف بود که بچه‌ها او را رودی صدا می‌کردند.
در خاطرات این دو آمده است که به خاطر شرایط نامساعد زمان جنگ بعضی وقت‌ها که برق قطع می‌شده، به‌صورت نوبتی بر روی یک دوچرخه ثابت سوار می‌شده‌اند و رکاب می‌زدند تا برق تولید شود و آن‌یکی به کارش برسد. این دو برادر به کمک همدیگر یک شرکت ساخت کتانی درست کردند.
اما در جریان جنگ جهانی دوم اتفاقاتی به وقوع پیوست که باعث ایجاد کدورت بین این دو شد. پس از مدتی هر یک‌راه خود را رفتند. آدی داسلر شرکت کفش سازی خودش را زد که آن‌ها آدیداس (Adidas) نام گذاشت و رودی هم شرکت کفش سازی دیگری راه انداخت که ابتدا اسمش را رودیدا و بعد از مدتی آن را پوما (Puma) نام نهاد.
در نهایت اما مردم استقبال خوبی از کتانی نشان دادند و البته بیشترشان از کتانی برای ورزش کردن استفاده می‌کردند تا این‌که در دهه ۵۰ میلادی مُد شد که با استفاده از کتانی تیپ غیررسمی بزنند. از آن موقع کفش‌های کتانی علاوه بر کاربرد ورزشی برای مصارف مد و فشن هم تولید شدند.
