مقالات

کفش طبی خصوصیات اصلی کفش طبی

خصوصیات کفش طبی اصلی:

خصوصیات کفش طبی و ویژگی هایی که میتواند یک کفش داشته باشد تا به یک کفش طبی تمام عیار تبدیل شود بسیار زیاد است و در اینجا به یک سری از آن اشاره میکنیم با ما همراه باشید.

امروزه تعداد زیادی از افرادی که به نوعی مشکلات و دردهایی در پای خود دارند به دنبال کفش های استاندارد و طبی هستند. بعضاً هم هستند کسانی که بدون احساس دردی در پا ،بدنبال کفش مناسبی هستند تا در آینده دچار مشکل یا بیماری در پای خود نشوند.
افرادی که دارای مشکلی در پای خود هستند و به دنبال کفش های طبی هستند باید آگاه باشند که انواع مختلفی از کفش هایی که صرفاً فقط نام طبی را دارند در بازار وجود دارند .
صرف اینکه نام کفشی طبی است، یا از مکان هایی که ادعای فروش کفش ارتوپدی دارد، به معنای آن نیست که کفش مورد نظر واقعا خصوصیات کفش ارتوپدی را دارا باشند و بتواند مشکلات درد پای ما را کمتر و یا حتی بهتر کنند .
بیماری های متعددی در نقاط مختلف پا وجود دارد و مشکلات ناشی از آن را می توان در اکثر مواقع با انتخاب کفش مناسب مرتفع کرد .
در انواع بیماری های پا، ممکن است نیاز داشته باشیم به کفشی با خصوصیات خاص که با بیماری دیگر موجود در پا متفاوت است، ولی خصوصیات مشترکی وجود دارند که تمام کفش های طبی باید دارای آنها باشند .
در اینجا قسط داریم به تعدادی از موارد و خصوصیات کفش استاندارد و طبی بپردازیم :
– کفی کفش طبی باید از استحکام و قدرت کافی برخوردار باشد و بتواند نیروی وارده به کف پا را جذب کند. به عنوان مثال نیرویی که در حین راه رفتن از زمین به کف پا و از کف پا به بدن منتقل می‌شود، نیرویی نزدیک به دو برابر وزن بدن است.
این نیرو در حالت دویدن گاهاً به ده برابر وزن بدن به اندام‌های بدن منتقل می شود. بنابراین‌ کفی کفش می‌تواند نقش موثری در انتقال نیرو و پخش نیرو از زمین به کف پا و از کف پا به بدن داشته باشد .
خصوصیات کفش طبی

  • کفی کفش ارتوپدی باید کاملا متناسب و هماهنگ با ویژگی‌های کف و قوس کف پا باشد و در ضمن باید سبک، ضخیم و جاذب ضربه به ‌خصوص در ناحیه پاشنه پا هم باشند .

 

  •  پوشیدن کفش هایی با پاشنه از جنس چوب و یا ام دی اف به هیچ عنوان توصیه نمی شود حتی اگر فروشنده با ادعا بر اینکه این پاشنه ها طبی هستند . استفاده از این جنس پاشنه ها می تواند به سرعت به پا آسیب رسانده و باعث ایجاد درد در ناحیه های مختلف پا شود .

 

  • کفش طبی مناسب باید کاملا اندازه و متناسب با پا باشد، نه تنگ‌تر و نه گشادتر. اگر کفش شما تنگ باشد و پاهایتان را فشار دهد، خونرسانی در ناحیه پا با اختلال رو به رو خواهد شد. از دیگر عوارض تنگی کفش می توان به ایجاد نقاط فشاری و زخم ناشی از آن هم اشاره کرد .

 

  • گشاد بودن کفش و بازی کردن پا درون آن هم باعث ساییدگی پا و ایجاد اختلال در انتقال نیرو می‌شود. پس حواستان باشد فروشنده کفش بزرگ‌تر یا کوچک‌تری را به شما تحمیل نکند و قول بهبود سایز با قالب زدن یا کفی گذاشتن را به شما ندهد .

 

  • بطور معمول قسمت جلویی کفش مناسب، باید فضای مناسب برای انگشتان پا را داشته باشد. انگشتان پای شما باید در مکانی قرار بگیرند که نه آنقدر تنگ باشد كه روی هم بیفتند و نه آنقدر مکان قرار گرفتنشان در پنجه کفش گشاد و باز باشد که محافظت از آنها در برابر ضربه‌های وارده انجام نشود . فاصله ی بین انگشت شست پا و نوک کفش باید حدود یک سانتی متر باشد تا فشار زیادی به انگشت ها حین راه رفتن و دویدن وارد نشود .

 

  •  رویه کفش طبی باید دارای انعطاف‌ و از جنس چرم باشد تا بتواند سرما و گرما را به خوبی به پا منتقل کند. البته باید عنوان کرد که در حال حاضر، جنس‌های ترکیبی مختلف و با قیمت های مناسب‌تری برای رویه کفش‌های طبی طراحی شده‌اند که دارای چنین خاصیت‌هایی هستند .

 

  •  پنجه پهن و با ارتفاع از دیگر ویژگی های کفش می باشد که پنجه کفش مهمترین قسمت آن می باشد. وقتی عرض و ارتفاع پنجه کم باشد دچار بیماری هایی نظیر انگشت چکشی و میخچه می شود . انگشت ها باید در کفش فضای مناسبی برای جابه جایی نظیر بالا و پایین کردن انگشتان در کفش ،داشته باشند و بهتر است به جای استفاده از کفش های نوک تیز از کفش هایی با نوک گرد استفاده شود .

 

  •  از دیگر ویژگی هی کفش طبی کفی قابل تعویض می باشد. سعی کنید کفشی بخرید که کفی آن قابلیت تعویض شدن داشته باشد . با این کار می توان با عوض کردن کفی، اندازه و حجم کفش را کم و زیاد کرد. تا هنگامی که پا ورم کرد بتوانیم فضا را برای آن باز کنیم و یا کفی ساده موجود را با کفی های درمانی تعویض کرد. هنگامی که پا عرق کرده و کفش را نمناک می کند، کفی قابل تعویض در کم کردن رطوبت کفش می تواند موثر باشد. کفش مرطوب می تواند موجب ایجاد بیماری های قارچی در پا شود .

 

  • پشتی سفت و محکم از دیگر ویژگی های کفش طبی می باشد . پشتی کفش به قسمتی از کفش گفته می شود که در پشت پاشنه پا قرار می گیرد و باید سفت و محکم باشد. برای امتحان کردن پشتی کفش، با شست خود بر روی آن فشار فشار وارد کنید اگر فرو نرفت، پشتی محکمی دارد .

 

  • کفش  باید دارای کف داخلی با شکل مناسب باشد . در کف کفش از داخل باید قوس هایی باشد که هماهنگ و متناسب با قوس های کف پا باشد . وزن بدن باید در داخل چنین کفشی به طور متناسب بر روی تمام سطوح کف توزیع شود و پا در چنین کفی احساس راحتی کند. مهم ترین قوس کف پا، قوس طولی آن است. پس کف داخلی کفش باید در قسمت میانی و داخلی کمی برجسته تر باشد .

 

  • کفش باید پاشنه مناسبی داشته باشد . کفش های بدون پاشنه و کفش های با پاشنه ی بلند هر دو مضر هستند برای پا و اندازه پاشنه به طور متعادل باید حدود ۵/۱ تا ۴ سانتیمتر باشد .

 

  • کفش دارای کف قوسی شکل : کف بیرونی کفش باید به میزانی گوژ باشد تا وسط کفش ،پایین تر از دو انتهای آن قرار گیرد. پیاده روی در چنین کفشی بسیار راحت بوده و در حین پیاده روی، هنگام اصابت پاشنه به زمین و هنگام بلند شدن پنجه از زمین، فشار زیادی به کف پا و مچ پا وارد نمی گردد .

 

  • کفش متناسب باید دارای سطح داخلی یکنواخت باشد .هنگامی که دست میکشیم به سطح داخلی کفش باید متوجه سطوح یکنواخت و قوس های نرمی در درون کفش شویم.استفاده از این چنین کفش هایی در هنگام پیاده روی، فشار کمتری را به پوست پا وارد می کند .
  • کفش طبی باید روند نفس کشیدن پا را مرتفع کند . جنس رویی کفش باید به گونه ای باشد که تهویه داخل کفش به شکل مطلوبی برقرار باشد. این تهویه برای جلوگیری و کاهش عرق کردن پا از موارد ضروری در کفش های طبی می باشد .
  • یقه و زبانی نرم در کفش های طبی از قسمت های مهم کفش می باشد . یقه کفش مکانی است که محیط اطراف مچ پا را در بر می گیرد و زبانی نرم کفش برگه یا ورقه ای است که در زیر بندهای کفش قرار می گیرد. این قسمت های کفش باید حاوی پد ها و بالشتک های نرمی باشد تا سبب کاهش فشار به پوست پا گردد .

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید