در اینجا به یک سری خرافات در مورد کفش می پردازیم که شاید خواندنش خالی از لطف نباشد.
یکی از این خرافات این است که می گویند کسی که کفش خود را روی میز قرار دهد با بد شانسی مواجه می شود.
در شمال انگستان این خرافات را مربوط به وقتی می دانند که کفش یک کارگر معدن به عنوان احترام روی میز قرار داده شد. آن کارگر با بد اقبالی روبرو شد و در یک تصادف مرد.
در دنیای تئاتر این خرافه وجود دارد که اگر کفش ها را روی میز داخل اتاق گریم قرار بدهند آنگاه ریسک اجرای بد بالا خواهد رفت. البته این خرافات ریشه در داستان های کهن دارند که مثلاً به زمانی که مجرمان را از دار آویزان می کردند در حالی که کفش هایشان هنوز پایشان بود به خاطر همین گذاشتن کفش روی میز نکوهش می شود.
یک خرافه ی دیگر مربوط به چینی هاست. طبق سنن کهن چین، دادن کفش به عنوان هدیه اصلاً ایده ی خوبی نیست. چینی ها معتقدند که دادن کفش به یک نفر برای آن فرد در تمام سال بد خواهد آورد.
دلیل پیدایش این خرافه چیست؟
تلفظ کلمه ی “شو” (shoe ) بسیار به کلمه ی” evil” (شیطان) شبیه است،بنابراین این چینی ها معتقدند که عاقبت ناخوشایند و بدی در انتظار دهنده و گیرنده ی کفش به عنوان هدیه وجود دارد.
مثلاً ممکن است اگر دوستی به دوستی هدیه بدهد، جدایی بین آنها خواهد افتاد و حتی ممکن است بین زوجین اختلاف پیش یابد و رابطه ی آنها به جدایی ختم شود. بنابراین چینی ها در روزهای اول سال نو مخصوصاً روز اول سال نو اصلاً کفش نمی خرند و اگر مجبور شوند که کفش بخرند حتماً کفش ها را با شلوار خریداری می کنند.
در زمان Cantonese کلمه ی “تزازرز” (شلوار) هم آهنگ کلمه ی “ولث” یعنی ثروت است، در نتیجه چینی ها معتقدند اگر در روز اول سال نو شلوار بخرید جیب هایتان همواره پر از پول خواهد بود.
